به منظور افزایش سوددهی و کاهش تلفات تخم ها می بایست قبل از شروع عملیات جوجه کشی تجزیه و تحلیل دقیقی جهت مشخص نمودن وضعیت دقیق تخم های تازه انجام گیرد. برای این کار باید بر روی تعدادی از تخم های تازه به منظور بررسی دقیق اندازه و ظاهر آزمایش انجام شود که باروری و میزان هچ مورد انتظار آنها مشخص گردد. آزمایش تعیین باروری به منظور پیشگیری از مرگ و میر اولیه جنینی تخم ها بسیار مهم است. زیرا 10 درصد از ضایعات تخم های قابل جوجه کشی را تخم های فاقد نطفه واقعی تشکیل می دهند. بنابراین باروری پایین با تلفات بیشتر همراه است و باروری بالای تخم ها باعث تلفات کمتر تخم ها و درنتیجه میزان هچ بیشتر و سودآوری زیاد میگردد.
از طریق روش نوربینی (کندلینگ)، میتوان نطفه دار بودن یک تخم را تشخیص داد. تخم بارور، یک حلقه کوچک بر روی سطح زرده به قطر 4-3 میلیمتر دارد. این حلقه بلافاصله پس از تخم گذاری قابل مشاهده است. زمان بهینه برای خنکسازی 6 ساعت می باشد. با خنک سازی رشد جنین ادامه می یابد و پس از آن، قطر حدود 5 میلیمتر رشد یافته است. افزایش قطر باعث مقاوم شدن جنین در برابر ذخیره سازی می شود. پس از خنک سازی، حلقه هنوز کوچک است، مرکز آن به وضوح زرد است و رنگ زرده اطراف جنین تغییر نیافته است. زمانی که خنک سازی بسیار آهسته و یا ذخیره سازی و انتقال در دمای بالا انجام گیرد، جنین بیشتر رشد میکند. با افزایش قطر، مرکز حلقه با سلول های سفید پر می گردد. در این حالت ناحیه اطراف جنین، زرد کم رنگ میباشد که حاکی از ادامه رشد و جذب آب از آلبومین است. این جنین ها اگر در دمای پایین ذخیره شوند، احتمالاً می میرند.
شکل – تشخیص باروری
پس از گذشت 24 ساعت، ناحیه زرد کمرنگ جنین را به طور کامل احاطه می کند و پس از 48 ساعت، آن ناحیه رشد می یابد. در این زمان، جزیره ای کوچک از رگ های خونی به وسیله ذره بین قابل مشاهده است. پس از گذشت 60 ساعت، این رگ ها رشد می یابند و میتوان حلقه خونی را به وسیله چشم غیر مسلح دید. رشد رگ ها نشان های از تخم بارور واقعی است. اما وجود خون در تخمی که هنوز وارد دستگاه جوجه کشی نشده باشد، نشانه محکمی برای باروری تخم نیست. ممکن است این حالت تحت شرایطی در تخم غیربارور هم وجود داشته باشد.
در صورتی که به باروری تخم ها شک دارید، میتوانید به منظور مشاهده تصویر واضح تر، نوربینی را در روزهای 7-10 ام انجام دهید. تصمیم گیری در روز دهم راحت تر است.
بنابراین، اطلاعات در مورد اندازه قطر در زمان رشد جنین و شکل ظاهری تخم تازه میتواند در تشخیص تخم های بارور واقعی و همچنین تصمیم گیری در موارد خنک سازی، ذخیره سازی و همچنین انتقال تخم ها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین لازم است قبل از گذاشتن تخم ها در دستگاه ستر، عواملی که کیفیت تخم را تحت تأثیر قرار می دهند، از جمله: وضعیت سلامت و نگهداری گله مادری، روش جمع آوری تخم ها، نحوه ضدعفونی، روش حمل و مکان نگهداری مورد بررسی کامل قرار گیرند.
در صورت عدم بررسی باروری تخم ها قبل از شروع عملیات جوجه کشی و یا طی هفته اول، مشکلاتی به بار می آید. با افزایش سن گله های مادر گوشتی، تعداد تخمهای ‘شفاف’ (نابارور) در نتیجه ی کاهش باروری و افزایش مرگ و میر زودرس افزایش می یابد. بنابراین، با افزایش تعداد تخم شفاف، مقدار بیشتری از گرمای تولید شده توسط رشد جنین در تخم های بارور، توسط تخمهای شفاف ‘سرد’ اطراف آنها جذب می شود.
دمای جنین در تخم های بارور به وسیله هوایی که بر روی آنها جریان دارد، همراه با اتلاف گرمای جذب شده توسط تخم های شفاف، کاهش مییابد. بین دمای جنین، قابلیت جوجه درآوری و کیفیت جوجه رابطه روشنی وجود دارد. در صورتی که دما خیلی پایین باشد، به افزایش مرگ و میر زودرس جنین و تعداد بیشتر جوجه هچ شده با شکم کامل منجر خواهد شد. بنابراین، زمانی که بیش از حد متوسط تخم سرد و شفاف بین تخم های بارور در حال رشد قرار گرفته باشد، به منظور دستیابی به درجه حرارت مطلوب جنین های سالم، می توان گرمایی که توسط تخم های سرد و شفاف تلف شده را با افزایش دمای جریان هوای گرم بر روی تخم ها جبران نمود.
علاقه مندان برای خرید دستگاه جوجه کشی جویبار میتوانند با کارشناسان فروش این مجموعه تماس بگیرند.
