یکی از شرایطی که جهت جوجه کشی موفق و تولید جوجه های سالم و با کیفیت الزامی است، کسب دانش در زمینه جوجه کشی و رعایت اصول آن می باشد. همچنین کسب درآمد فراوان در این حوزه مستلزم این است که کار جوجه کشی از پرندگان با تخم نطفه دار مناسب و خصوصاً دستگاه های با کیفیت فوق العاده انجام گیرد تا بیشترین میزان جوجه درآوری و یا کمترین تلفات حاصل گردد. بهترین دستگاه جوجه کشی دستگاهی است که بهترین شرایط مناسب به منظور تبدیل تخم نطفه دار به جوجه را فراهم نماید. دستگاه های جوجه کشی شرکت ماشین طیور جویبار از قطعات با کیفیت عالی و با استفاده از دانش روز دنیا ساخته شده است و میتواند شما را به بالاترین سوددهی برساند.
حتی با وجود دستگاه های جوجه کشی بسیار با کیفیت، افراد در صورت نداشتن اطلاعات کافی در زمینه جوجه کشی ممکن است دچار خسارات مالی گردند. بنابراین شناسایی و اصلاح هرگونه مشکلی که منجر به محدود شدن تولید میگردد، بسیار مهم است. مرگ و میر جنین درون تخم نطفه دار یکی از مشکلاتی است که در جوجه کشی بسیار محتمل است. برای جوجه کشی موفق، لازم است علت تلف شدن تخم ها مشخص گردد که از تلفات احتمالی در آینده پیشگیری گردد.
به طور معمول در روز جوجه درآوری (هچ)، تخم های نوک زده شده ای که جوجه نتوانسته خود را از پوسته خارج نماید، جوجه های بدشکل، نرم، ضعیف یا لاغر، کور و یا دارای سر لرزان، پاهای باز، پنجه های پیچیده و مشکلات ناف، جوجه های مرده و یا پوسته های خالی به عنوان ضایعات جوجه کشی مشاهده میشوند. در صورتی که وجود چنین تخم ها و جوجه های غیر طبیعی زیاد باشد، به منزله کاهش در میزان قابلیت جوجه درآوری و در واقع افزایش خسارات و کاهش سودآوری می باشد. در این صورت به طور قطع نیاز است که از تخم های هچ نشده و جوجه های مرده جهت ارزیابی روند جوجه کشی به منظور اصلاح کمبودها استفاده شود.
از بین تخم هایی که در دستگاه هایی مانند دستگاه جوجه کشی بوقلمون قرار می گیرند، حدود 80% باید هچ گردند. از بین تخم هایی که جوجه نمی شوند، باید حدود 10% نابارور و 10% جنین تلف شده باشند. در صورتی که میزان مرگ و میر یا ناباروری در جوجه کشی بالاتر از این سطح باشد، نشانگر مشکلی است که بررسی آن ضروری است.
تخم نطفه دار ممکن است قبل از آغاز فرایند جوجه کشی و یا در حین آن از بین برود. بنابراین میتوان گفت، مرگ و میر جنین در طول مراحل مختلف جوجه کشی رخ میدهد. اما به طور معمول دو پیک مرگ و میر برای جنین وجود دارد که بیشتر مرگ و میر جنین در این دو قله اتفاق میافتد:
- مرگ جنین از روز 4 ام تا روز 14 ام عملیات جوجه کشی
- مرگ و میر زودرس جنین در هفته اول جوجه کشی
- مرگ و میر جنین در حال رشد در هفته دوم جوجه کشی
- مرگ جنین در هفته سوم جوجه کشی (در زمان جوجه درآوری یا نزدیک آن)
در جوجه کشی از بیشتر گونه ها، اکثر مرگ و میرهای جنینی در نزدیکی جوجه درآوری رخ میدهد. از طریق بررسی مرحله رشد جنین های زنده، همچنین طبقه بندی و بررسی زمان مرگ جنین های مرده و مقایسه آن با تعداد روزهای جوجه کشی میتوان پیشرفت رشد جنین های زنده را ارزیابی نمود و علت مرگ جنینها را تعیین و مشکل را رفع نمود. به عنوان مثال، اگر مرحله رشد جنین نسبت به روزهای جوجه کشی عقب مانده باشد، میتواند نشان دهنده پایین بودن درجه حرارت جوجه کشی باشد.
معمولاً در مواردی که نتیجه کار از وضعیت طبیعی انحراف زیادی داشته باشد، به عبارت دیگر مقدار مرگ و میر بسیار زیاد باشد، نشاندهنده یک مشکل اساسی است که باید شناسایی و رفع گردد. این مشکلات اساسی معمولاً به مسائل گله مادری و یا مشکلات مربوط به نگهداری تخم ها قبل از قرارگیری در دستگاه جوجه کشی مرتبط میشود.
بنابراین به منظور دستیابی به جوجه کشی موفق و افزایش بهره وری، بررسی مرگ و میر مربوط به جنین و همچنین جوجه های تازه متولد شده ضروری است. از آنجا که جوجه کشی یک فرایند بسیار حساس و پیچیده با متغیرهای بسیار است، ارزیابی دقیق و منظم هر مرحله از فرایند جوجه کشی برای شناسایی مشکلات احتمالی و بهبود بازدهی لازم و ضروری است.
شایعترین مشکلات در جوجه کشی عبارتند از: تغذیه گله مادری، جوجه کشی نامناسب گله مادری، کاهش وزن غیرطبیعی تخم در حین جوجه کشی و عفونت کیسه زرده یا ناف. همچنین وجود بیماری هایی از جمله: نیوکاسل، برونشیت عفونی، کریزا، بیماری مزمن تنفسی و رئو ویروسها در گله مادری منجر به تولید تخم های نطفه دار با کیفیت پایین میگردند که احتمال مرگ و میر جنین را افزایش میدهد.
