گاهی اوقات جوجه ریزی اشتباه پیش می رود. اولین چیزی که باید تصمیم بگیرید این است که آیا واقعاً مشکل جوجه ریزی دارید یا نه. متأسفانه قرار دادن رقم هدف در مورد قابلیت جوجه ریزی کار ساده ای نیست زیرا قابلیت جوجه ریزی به طور طبیعی در بین نژادها متفاوت خواهد بود (در نژادهای سنگین تر به طور کلی نرخ جوجه ریزی کمتر است) و همچنین بسته به ارتباط نزدیک پرندگان والدین با یکدیگر متفاوت خواهد بود (همخونی یک مشکل خاص در نژادهای بسیار نادر). در حالت ایده آل، باید نرخ هچ حداقل 85٪ داشته باشید.
گام بعدی این است که تعیین کنید آیا مشکل مربوط به تخم خاص است و آیا همه دسته تخمها تحت تأثیر قرار گرفته اند یا خیر. اگر در تمام فصل قابلیت جوجه ریزی خوبی داشته اید اما ناگهان میزان هچ تخم ها کاهش یافته است، احتمالاً اتفاق شدیدی رخ داده است. معمولاً چیزی مانند قطع برق یا نقص در دما یا رطوبت ماشین جوجه کشی اتفاق افتاده است.
تخمها باید در رطوبت 60 تا 65 درصد و دمای 37.5 تا 37.8 درجه سانتیگراد در دستگاه ستر، جوجه کشی شوند. هچر باید دمای 37 تا 37.5 درجه سانتیگراد و 65 تا70 درصد رطوبت داشته باشد (برای اطلاع پارامترهای مناسب جوجه کشی انواع پرندگان، مقالات مربوطه به آنها را در همین سایت مطالعه نمایید) . این ارقام راهنمای کلی هستند و تنظیمات ایده آل هر مارک و مدل و مناطق مختلف آب و هوایی کمی متفاوت است.
همچنین ممکن است بیماری در کل گله شما گسترش یافته و باعث افت ناگهانی قابلیت جوجه ریزی شود.
آیا قابلیت جوجه ریزی ضعیف در تخم مرغ از یک گله خاص تولید مثل وجود دارد؟
در این صورت ممکن است مشکلی در خروس شما وجود داشته باشد. او را از نظر لنگی بررسی کنید و مراقب او باشید تا از جفت گیری صحیح مطمئن شوید! گاهی اوقات خروسها از مرغ ها دلزده می شوند، بنابراین او را برای مدتی دور کنید تا هنگام بازگشت به آغل، میل جنسی خود را بازیابد. معمولاً تخم مرغ هایی که خروس های نابارور در گله هستند هیچ گونه رشد جوجه ای در تخم وجود نخواهد داشت و باید خروس را عوض کرد.
آیا تخمهای هچ نشده از درون گندیده بودند؟
در این صورت، احتمالاً باکتری مسئله ساز است. جوجه کشی تخم های کثیف یا شسته می تواند باعث ایجاد عفونت باکتریایی در تخم مرغ شود و باعث از بین رفتن جوجه شود. غالباً این تخمها در دستگاه جوجه کشی می ترکند و باکتریها را آزاد می کند و تخمهای سالم و بارور را آلوده می کنند. به همین دلیل مهم است که تخم مرغ های خود را شمع زده و تخمهای نابارور یا جوجه های مرده را در اسرع وقت بردارید.
بهداشت دستگاه جوجه کشی در درجه اول اهمیت است. می توانید با تماس با سازنده دستگاه جوجه کشی در مورد مطمئن ترین روش برای ضدعفونی دستگاه جوجه کشی کمک بگیرید. همیشه از یک ضد عفونی کننده معتبر استفاده کنید، این باعث از بین رفتن باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می شود.
آیا تعدادی تخم با جوجه های رشد یافته وجود دارد که قادر به جوجه ریزی نیستند؟
جوجه های تکامل یافته که نمی توانند جوجه ریزی کنند می توانند به اشتباه بودن رطوبت یا تنظیمات دما و یا عدم تهویه و تامین اکسیژن کافی اشاره کنند. همیشه اطمینان حاصل کنید که حداکثر تا 18 روز تخمهای شما چندین بار در روز چرخانده می شوند در غیر این صورت تخمها به طور یکنواخت گرم نمی شوند و جوجه ها می توانند به یک طرف پوسته بچسبند.
تخمها را در سه روز آخر نچرخانید. جنین ها در حال حرکت به حالت جوجه ریزی هستند و نیازی به چرخش ندارند. دما را در مرحله هچ کمی کاهش و رطوبت را حدود 5 درصد افزایش دهید و از عملکرد مناسب تهویه و فن ها اطمینان حاصل کنید تا از خفگی جوجه ها جلوگیری شود.
آیا جوجه های ضعیفی می گیرید؟
جوجه های ضعیف در اوایل جوجه ریزی نشان می دهند که دستگاه جوجه کشی خانگی یا صنعتی بیش از حد گرم است در حالی که جوجه های ضعیف در اواخر جوجه ریزی نشان می دهند که دستگاه جوجه کشی بیش از حد سرد است.
اگر نرخ جوجه کشی خوبی دریافت می کنید اما جوجه ها در هفته اول می میرند، این می تواند مشکلات جوجه کشی (رطوبت یا دما) را نشان دهد. هرگز جوجه مرطوب را از دستگاه جوجه کشی خارج نکنید زیرا ناف مرطوب آنها می تواند به باکتری ها اجازه ورود به کیسه زرده دهد و منجر به مرگ شود. اجازه دهید جوجه های تازه هچ شده در دستگاه جوجه کشی خشک شوند تا زمانی که پر شوند. سپس آنها را انتقال دهید.
اطمینان حاصل کنید که جوجه ها در یک آغل با منبع گرما قرار می گیرند (بستر باید 32-33 درجه سانتیگراد باشد) و منبع نور، خوراک تازه و آب شیرین فراهم باشد و دما را به تدریج کاهش دهید.
نکته: تخم ها را هر چه کم تر ذخیره کنید بهتر است. تخمها هر چه بیشتر قبل از ستر نگه داشته شوند، قدرت باروری کمتری دارند. سعی کنید تخمها را قبل از ده روز جوجه کشی کنید. در سه هفته باروری کاهش شدیدی خواهد داشت و به ناباروری می رسد.
