نکات مهم در جوجه کشی

نکات مهم در جوجه کشی وجود دارد که عدم توجه به آن می تواند برای هچ فاجعه بار باشد. دانستن اینکه به چه چیزی باید بیشترین توجه را داشت می تواند تفاوت بین جوجه ریزی موفقیت آمیز و ناموفق باشد. هر چند این اشتباهات معمول نیست ولی مواردی هستند که باید به آنها توجه داشت.

نکات مهمی که در جوجه کشی باید به آن بپردازیم:

1- عدم آزمایش دستگاه جوجه کشی

هر دستگاه جوجه کشی باید قبل از هر دوره جوجه کشی آزمایش شود. این دستگاه جوجه کشی جدید یا همان دستگاهی که هر ساله از آن استفاده می کنید ، برای اطمینان از صحت دما و رطوبت نیاز به آزمایش قبل از هر دوره دارد. تنظیمات ممکن است تغییر کنند ، درزهایی در دستگاه ایجاد شود یا عنصر گرمایشی بسوزد.

قبل از اینکه تخم مرغ را به ماشین جوجه کشی اضافه کنید ، می بایست مطمئن شوید که دستگاه جوجه کشی شما پایدار است. واضح است که اگر مرتباً در حال جوجه کشی هستید ، نیازی به توقف و آزمایش بین هچ ها نیست ، اما اگر دستگاه جوجه کشی برای مدت زمان طولانی خاموش بوده است ، لازم است قبل از قراردادن تخم ها در دستگاه، آن را آزمایش کنید.

برای تست دستگاه جوجه کشی ، آن را روشن کرده و 24 تا 48 ساعت روشن بگذارید. برای بررسی آن، از 2 دماسنج و رطوبت سنج مختلف استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که دما و رطوبت در محدوده استاندارد باقی می مانند.

2- تغییرات دما:

باید اطمینان حاصل کنید که دما در محدوده امن نگه داشته می شود. با انجام مرحله بالا می توانید به اطمینان از ثابت ماندن دما نزدیک شوید. دستگاه جوجه کشی با سیستم کنترل مناسب می بایست از تغییرات دمایی جلوگیری کند.

یک نکته که می تواند قابل توجه باشد این است که نور مستقیم خورشید می توانند دمای داخلی دستگاه جوجه کشی را تحت تأثیر قرار دهند ، بنابراین اگر دستگاه جوجه کشی شما در اتاقی است که دارای این مشکل است ، می بایست شرایط مناسب را فراهم کنید.

به این نکته باید توجه داشت که دمای بالا خطرناک تر از پایین آمدن دما است و و دما در نزدیکی 40 درجه باعث مرگ جنین درون تخم می شود.

سیستم کنترل ماشین جوجه کشی جویبار در زمان افزایش حرارت المنت ها را خاموش و دریچه های دمپر را با فرمان خود باز می کند تا هوای تازه وارد ماشین شود و همچنین در زمان پایین آمدن دما، المنت های یدکی را روشن می کند و دریچه ها را می بندد. اگر سنسور حرارت از کار بیافتد سیستم کنترل تشخیص داده و آژیر هشدار می زند و اخطار می دهد. همچنین این سیستم دارای یک عدد ترموستات یدکی نیز می باشد که اگر زمانی دما درون دستگاه از حد تعیین شده بیشتر شد و سنسور به دلایلی تشخیص نداد ، شروع به هشدار دادن و قطع المنتها برای جلوگیری از خفگی جوجه ها می کند.

هنگامی که تخم مرغی توسط مرغ کرچ در حال جوجه ریزی طبیعی است ، او روزانه لانه را برای خوردن غذا ترک می کند. به دلیل این رفتار طبیعی، تخمها قادر به تحمل تغییرات کوتاه مدت کاهش دما هستند.

3- باز کردن دستگاه جوجه کشی در زمان قفل (lockdown):

دستگاه جوجه کشی باید از آغاز قفل کردن (سه روز آخر) تا خروج آخرین جوجه بسته بماند.  معمولا افراد برای بالا بردن رطوبت درب دستگاه را باز نموده و به آن آب اضافه میکنند.اگر دستگاه جوجه کشی استانداردی داشته باشید اضافه کردن آب جهت بالا بردن رطوبت بدون نیاز به باز کردن درهای دستگاه صورت می گیرد. اما اگر دستگاه شما این امکان را نداشت سعی کنید با تعبیه لوله ای آب را وارد دستگاه نمایید زیرا باز کردن در دستگاه باعث افت ناگهانی رطوبت شده و غشای اطراف جنین را خشک و جمع می کند و جوجه نمی تواند حرکت کند و در روند جوجه ریزی اخلال ایجاد می کند. رطوبت در دستگاه جوجه کشی جویبار بوسیله پمپ آب، شیر برقی و نازل تامین می شود که سریعترین و بهترین روش ممکن است که با اضافه کردن آب به صورت قطرات بسیار ریز رطوبت را در محدوده استاندارد حفظ می کند.

4- کمک به جوجه:

در بیشتر مواقع وقتی جوجه به سختی از تخم خارج می شود به این دلیل است که جوجه خیلی ضعیف است و نمی تواند زنده بماند. آنها اغلب در عرض چند روز می میرند یا نیاز از بین رفتن دارند. در نتیجه باز کردن دستگاه برای کمک جوجه برای هچ شدن مفید نخواهد بود. البته گاهی در اثر کمبود رطوبت و جمع شدن غشا به دور جوجه (shrink wrapping )، هچ شدن برای جنین سخت می شود ولی در این مورد هم اگر برای کمک به هچ، در دستگاه را باز کنید با کاهش رطوبت، به جوجه های دیگر آسیب می زنید. برای جلوگیری از مشکل جمع شدگی غشا به دور جوجه، توصیه می شود در سه روز آخر که جوجه ریزی صورت می گیرد رطوبت را 5 تا 10 درصد بیشتر از دوره ستر تنظیم کنید.

اگر دستگاه جوجه کشی خانگی دارید و در خانه خودتان این کار را انجام میدهد باز هم باید همه ی این موارد را بررسی کنید تا نتیجه مطلوب را در پایان جوجه کشی دریافت کنید .

ویژگی های تخم استاندارد برای جوجه کشی:

مشخصات تخم استاندارد برای جوجه کشی عبارت است از:

تخم ها از والدینی باشند که نسبت نر و ماده در آنها طبق استاندارد آن پرنده رعایت شده و با بهترین نوع خوراک تغذیه شده و دارای رشد مناسبی باشند

وزن مناسب تخم، نه خیلی بزرگ و نه خیلی کوچک (توجه داشته باشید که وزن به گونه و نژاد بستگی دارد، بعنوان مثال به جدول زیر توجه کنید).

شکل و رنگ نرمال (بد شکل نباشد).

کثیف نشده باشند – خراشیدن فضولات، کثیفی و یا … پوست تخم را تمیز نمی کند.

پوست تخم زمخت، ضخیم و یا خیلی نازک نباشد.

هیچ لکه خون یا ترک در تخم وجود نداشته باشد.